
-
imdb
download
-
“There's no real objection to escapism, in the right places... We all want to escape occasionally. But science fiction is often very far from escapism, in fact you might say that science fiction is escape into reality... It's a fiction which does concern itself with real issues: the origin of man; our future. In fact I can't think of any form of literature which is more concerned with real issues, reality.” ― Arthur C. Clarke
του Phil Hearse
Το να πραγματευτεί κανείς τις ιδέες που περιέχονται σ’ αυτό το βιβλίο είναι χρήσιμο, όχι γιατί ο John Holloway έχει λεγεώνες αφοσιωμένων οπαδών που τον ακολουθούν, αλλά γιατί πολλές από τις ιδέες που προβάλλει σχετικά με τη ριζική κοινωνική αλλαγή είναι πλατιά διαδεδομένες μέσα στο κίνημα για «την παγκόσμια δικαιοσύνη» και στο αντιπολεμικό κίνημα διεθνώς.
Η ιδέα της άρνησης της κατάληψης της εξουσίας έγινε πρόσφατα δημοφιλής χάρη στο Subcommandante Marcos, ηγέτη των Ζαπατίστας. Όπως και πολλά άλλα απ’ αυτά που ο Subcommandante λέει, η ιδέα αυτή ήταν αρκετά διφορούμενη, διότι σε κάθε περίπτωση ο EZLN, αντιπροσωπεύοντας έναν ιθαγενή πληθυσμό σε μια μικρή γωνιά του Μεξικού, δεν έχει τη δυνατότητα να καταλάβει την εξουσία - τουλάχιστο με τις δικές του δυνάμεις. Εντούτοις, η βασική ιδέα της επαναστατικής αλλαγής των κοινωνικών σχέσεων χωρίς κατάκτηση της εξουσίας υπάρχει εδώ και πολύ καιρό.
Μολονότι ο Holloway έχει ορισμένα κριτικά λόγια να πει για τους Tronti και Antonio Negri, πνευματικούς γονείς των ρευμάτων της ιταλικής Αυτονομίας, τα κύρια επιχειρήματά του προέρχονται κατευθείαν απ’ αυτούς: μην αντιπαρατίθεστε με την εξουσία των αφεντικών στο κόσμο της εργασίας, αποτραβηχτείτε απ’ αυτόν. Δημιουργήστε αυτόνομους χώρους - αυτόνομους από τα αφεντικά, αυτόνομους από το καπιταλιστικό κράτος. Βεβαίως, αυτό σημαίνει αγώνα, αλλά όχι τη δημιουργία κομματικών μηχανισμών ή την κατάληψη της εξουσίας.
Μερικά από τα πράγματα που ο Holloway λέει στο ξεδίπλωμα της επιχειρηματολογίας του είναι αρκετά διαδεδομένα στα σημερινά ριζοσπαστικά κινήματα· πηγαίνουν κατευθείαν στην καρδιά των ζητημάτων της επαναστατικής στρατηγικής, και, ρητώς, ο κύριος στόχος της πολεμικής του Holloway είναι ο επαναστατικός μαρξισμός.
Κρίνοντας ένα βιβλίο σαν κι αυτό, σημαίνει παράθεση εκτενών αποσπασμάτων ώστε οι αναγνώστες να μπορέσουν οι ίδιοι να κρίνουν τα επιχειρήματα. Όμως προκαταβάλλοντας θα λέγαμε ότι τα αποφασιστικά επιχειρήματα του Holloway είναι τα εξής:
για το υπόλοιπο άρθρο πατήστε εδώ
John Berberian(b New York City, c. 1941) is an American musician known for his virtuosity on the oud, the Middle Eastern stringed instrument. His parents were Armenian immigrants. His father was an accomplished oud player, as well as instrument maker, and oud masters of Armenian, Turkish, Arabic and Greek heritage frequented his family's home. He first recorded traditional oud music with violinist Reuben Sarkisian, when a student at Columbia University in the mid 1950s. He subsequently recorded for a variety of labels including MGM, RCA, Roulette, Verve and Mainstream Records. He expanded beyond the ethnic music market in the mid to late 1960s, decades before "world music" became fashionable, with a series of LPs which explored fusions between traditional Middle Eastern music, psychedelic rock and jazz. These included "Expressions East" (1964), "Music of the Middle East" (1966), and "Middle Eastern Rock" (1969) with guitarist Joe Beck. Berberian has commanded the respect of musicians worldwide. He has been featured in numerous concerts and dances throughout the USA, Canada and South America, and is one of only a handful of musicians worldwide given the title of Udi (oud master). He now lives in Massachusetts and maintains an active performance schedule.
-